EU publiceert etiketteringsrichtlijn voor illegale Israelische nederzettingen

Afeglopen woensdag, op wapenstilstand, publiceerde de Europese Commissie richtsnoeren voor de etikettering van goederen uit de illegale Israelische nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden. Producten afkomtig uit de illegale nederzettingen die verkocht worden op de Europese markt moeten op het etiket duidelijk de herkomst vermelden.

Oorsprongsetikettering in de EU is verplicht voor een aantal productgroepen, waaronder groenten en fruit, en optioneel voor andere, waaronder fabrieksproducten. Het controleren van de wetgeving rond etikettering is de verantwoordelijkheid van de lidstaten, net als het controleren van misleidende etiketten.

internationaal recht in het EU buitenlandbeleid

De EU erkent de soevereiniteit van Israel over de bezette gebieden niet, zo licht ze toe in bijgevoegde nota. In lijn met het internationaal recht, zo gaat de nota verder, zal de EU geen enkele wijziging erkennen van de grenzen zoals vastgelegd in 1967. Gelijkaardige richtlijnen werden eerder gepubliceerd in het Verenigd Koninkrijk (2009), Denemarken (2013) en Belgie (2014 - lees hier onze reactie). Verschillende andere landen kondigden in het verleden aan het initiatief aan de EU te laten vooraleer zelf stappen te ondernemen.

Elk initiatief dat het mogelijk maakt om het internationaal recht toepasbaar te maken, moeten we toejuichen. Maar dit initiatief sluit aan bij een reeks die erg symbolisch blijft. De EU is de grootste handelspartner van Israel. De Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden is een grove schending van het internationaal recht. Opeenvolgende Israelische regeringen zetten de illegale bezetting voort, en weigeren zich in lijn te stellen met het Internationaal recht. Datzelfde internationaal recht waarnaar de Commissie verwijst in haar nota verplicht derde landen -maw de EU maar ook de lidstaten afzonderlijk - om druk uit te oefenen op Israel om de schendingen te stoppen.

handel als hefboom voor internationaal recht

In deze context zijn de gepubliceerde richtsnoeren erg zwak. De EU heeft voldoende hefbomen om een reele druk uit te oefenen op de Israelische regering, net vanwege die sterke handelsrelatie. Door in te zetten op het internationaal recht zou de EU niet alleen haar eigen verplichtingen nakomen, maar ook tools creeren voor een effectief buitenlandsbeleid dat een geloofwaardige bijdrage levert aan vrede en veiligheid in de wereld.

In de nasleep van het de Israelische militaire operatie in de Gazastrook in 2014 riepen meer dan 300 organisaties en vakbonden samen met 60 europarlementariers de EU op om het Associatie Akkoord met Israel te verbreken. Dit is het belangrijkste raamakkoord voor economische relaties met Israel. Ook loopt er al enige tijd een campagne die vraagt om een militaire embargo in te stellen tegen Israel. Het lijkt een logisch minimum om te vermijden dat we betrokken zijn bij de verkoop of ontwikkeling van de wapensystemen die de schendingen van het internationaal recht mee mogelijk maken. Als het de EU menens is, als ze werkelijk druk wil uitoefenen om de Israelische schendingen van het Internationaal recht een halt toe te roepen zijn het dit soort acties die ze moet overwegen.

Op 7 december toont de Antwerpse Vredesactiegroep de Israelische documentaire "The Lab", over de Israelische wapenindustrie en hoe de illegale bezetting de perfecte etalage is voor hun producten. Met nabespreking over wapenhandel en de lopende campagne ikstopwapenhandel.eu