Deep Canvassing is een strategie voor verandering, waarbij het gesprek centraal staat. Radicale empathie en een open en actieve luisterhouding blijkt namelijk een van de meest effectieve manieren om mensen te doen nadenken en van mening te doen veranderen. Hierbij houd je je eigen overtuigingen tijdelijk voor je en stel je in plaats daarvan open vragen. Wie op die manier veel mensen wil bereiken zal letterlijk langs honderden, zo niet duizenden, deuren moeten gaan. Deep Canvassing in vakjargon.
Peter Polder: Ik werd geinspireerd door voorbeelden uit de Verenigde Staten. Op basis van diepgravend onderzoek in de VS naar deep canvassing rondom onderwerpen zoals bijvoorbeeld transfobie , racisme of haat naar de LGBTQ+ gemeenschap, blijkt dat je 5% tot 10% van de mensen die je spreekt van mening kan laten veranderen. Dat lijkt weinig, maar is desondanks honderdmaal effectiever dan flyers, stickers, posters, memes of dure TV-reclames.
De opbouw van een deep canvassing gesprek is belangrijk. De Amerikaanse LGBTQ+ activist David Fleischer ontwikkelde een methode voor effectieve gesprekken van zo’n twintig minuten. Dit is aanzienlijk langer dan de gesprekken waarmee bijvoorbeeld politieke partijen langs de deuren gaan, dat soort gesprekken zijn dan ook vaak enkel bedoeld om enkel mensen te bereiken die het al met je eens zijn. Een deep canvassing-gesprek volgt een vast stramien:
1. Begin met de vraag hoe mensen op een schaal van een tot tien staan tegenover een bepaald onderwerp.
2. Gebruik een persoonlijk verhaal om de gevoelens van je gesprekspartner over dat onderwerp dieper te verkennen.
3 Vraag je gesprekspartner naar een soortgelijk eigen verhaal.
4. Kom terug en maak de connectie met je beginvraag.
5. Ga in op de zorgen die je gesprekspartner uit.
6. Stel de begin vraag opnieuw, waar staat je gesprekspartner op dit onderwerp nu op een schaal van een tot tien?